വിവരാവകാശം നിയമം ഇന്ത്യന്‍ ഭരണഘടന
പൗരജനത്തിന് നല്‍കിയ അറിയാനുള്ള അവകാശമാണ്, എതൊരു പ്രതിസന്ധിയെയും മറികടക്കാന്‍
ശക്തമാണ് ഇന്ത്യന്‍ ഭരണഘടന, അതുകൊണ്ട് തന്നെ ആ ഭരണഘടനയിലെ ആര്‍ട്ടിക്കിള്‍ 19
പ്രകാരം വിശദീകരിക്കപെട്ട പൗരജനത്തിന്‍റെ അറിയാനുള്ള അവകാശ നിയമവും എതൊരു
പ്രതിസന്ധിയെയും മറികടക്കാന്‍ ശക്തമാണ് http://gramodhayam.blogspot.com കൂടുതല്‍ വായിക്കാന്‍ ഈ ലിങ്ക് പ്രയോജനപെടുത്തുക
വിവരാവകാശം നിയമത്തിലെ 6(1), 7(2),
7(3), 7(5) വകുപ്പുകളില്‍ വ്യവസ്ഥ ചെയ്തിരിക്കുന്ന ന്യായമായ ഫീസ്‌ വിവരാവകാശ
നിയമത്തിലെ 4(4), 7(5)(1) വകുപ്പുകള്‍ക്ക് വിധേയമായി RIGHT TO INFOMATION RILES
2012 അനുശാസിക്കുന്ന തുകയില്‍ കൂടുതലായി
ഒരു പൊതുഅധികാരിക്കും/അധികാരസ്ഥാനത്തിനും അപേക്ഷകനില്‍ നിന്നും ഈടാക്കാന്‍
നിലവിലുള്ള വിവരാവകാശ നിയമവും ചട്ടങ്ങളും അനുവദിക്കുന്നില്ല,
വിവരാവകാശ നിയമം മലയാളം PDF ലിങ്ക്
മറ്റു നിയമങ്ങളുടെ മേലുള്ള വിവരാവകാശ നിയമത്തിലെ
22ആം വകുപ്പ് പ്രകാരമുള്ള അതിപ്രഭാവം മറ്റു നിയമങ്ങളില്‍ പറഞ്ഞിരിക്കുന്ന ഏതൊരു
വ്യവസ്ഥയെയും മറികടക്കാന്‍ കഴിവുള്ളതാണ് അത് കൊണ്ട് തന്നെ (പി) നമ്പര്‍ 437/2016
തിയ്യതി 04.08.2016, 26428/എ1/14/റവന്യൂ തിയ്യതി 23.09.2016 സര്‍ക്കാര്‍
ഉത്തരവുകള്‍ വിവരാവകാശ നിയമത്തിന് മുന്‍പില്‍ നിലനില്‍ക്കുകയില്ല എന്നത് കൊണ്ട്
വിവരാവകാശ നിയമ പ്രകാരമുള്ള അപേക്ഷകന് ബാധകമല്ല
കൂടാതെ കേരളാ വിവരാവകാശ നിയമം
(റെഗുലേഷന്‍ ഓഫ് ഫീസ്‌ ആന്‍ഡ്‌ കോസ്റ്റ്) റൂള്‍സ് നാലാം ഉപവകുപ്പ് പ്രകാരം യഥാര്‍ത്ഥ
ചിലവ് ഈടാക്കാം എന്ന് മാത്രമാണ് പറയുന്നത് അതായത് മാപ്പുകള്‍ പ്ലാനുകള്‍
തുടണ്ടിയവക്ക് ഫോട്ടോ സ്റ്റാറ്റ് പകര്‍പ്പ് എടുക്കുന്നത്തിനുള്ള 2 മുതല്‍ മൂന്ന്
രൂപ വരെയുള്ള തുക
എന്ന് മാത്രമല്ല നിലവിലുള്ള ഏതൊരു ആധുനിക
സാങ്കേതിക വിദ്യയും ആവിശ്യമെങ്കില്‍ വിവരങ്ങള്‍ പ്രാപ്ത മാക്കുന്നതിനായി
ഉപയോഗിക്കാന്‍ പൗരജനത്തിന് വിവരാവകാശ നിയമവും ചട്ടങ്ങളും അനുവാദം നല്‍കുന്നുണ്ട് http://gramodhayam.blogspot.com കൂടുതല്‍ വായിക്കാന്‍ ഈ ലിങ്ക് പ്രയോജനപെടുത്തുക, പൗരജനങ്ങളുടെ മൗലികാവകാശമായ
വിവരാവകാശ നിയമ പ്രകാരമുള്ള നടപടികളിലെ ലാഭനഷട്ടങ്ങള്‍ കണക്കാക്കാന്‍ ഇത് സര്‍കാരിന്‍റെ
ഒരു ധനാഗമന മാര്‍ഗമായി കാണാന്‍ കഴിയില്ല എന്ന് വ്യക്തമാക്കപെട്ടതുമാണ്
മേല്‍ വിശദീകരണത്തിന്‍റെയും ബഹു.സുപ്രീംകോടതി വിധിയുടെയും (PDF ലിങ്ക്) വെളിച്ചത്തില്‍
ഇന്ത്യയില്‍ തന്നെ വിവരാവകാശ നിയമപ്രകാരമുള്ള ഫീസുകള്‍ ഏകീകരിച്ചുകൊണ്ടുള്ള
ഉത്തരവ്/ഗസറ്റ് നോട്ടിഫിക്കേഷന്‍ നമ്പര്‍ I/5/2011-IR തിയ്യതി 2015 ജൂലൈ 10 വന്നിട്ടുണ്ട്, നോട്ടിഫിക്കേഷന്‍ PDF ലിങ്ക്, വിവരാവകാശ നിയമ പ്രകാരമുള്ള ഫീസുകള്‍ക്ക് GST ഒഴിവാക്കി കൊണ്ടുള്ള ഉത്തരവും കൂടിയാണ് ഈ നോട്ടിഫിക്കേഷന്‍ എന്നതും ഇവിടെ എടുത്ത് പറയേണ്ടതാണ്
ജി.എസ്.ടി. രജിസ്റ്ററേഷന്‍ എടുത്തിട്ടില്ലാത്ത സര്‍ക്കാര്‍ ഓഫീസുകള്‍ രജിസ്റ്ററേഷന്‍ നമ്പരോ,നികുതി വിഹിതമോ കാണിക്കുന്ന രസീത് നല്‍കാത്തതും ഓഫീസിന് മുന്‍പില്‍ രജിസ്റ്ററേഷന്‍ നമ്പര്‍ നിയമപ്രകാരം എഴുതി പ്രദര്‍ശിപ്പിക്കാത്തതും നിയമ വിരുദ്ധമാണ്, റവന്യൂ വകുപ്പിന്‍റെ പ്രവര്‍ത്തനം സര്‍ക്കാര്‍ സേവനത്തിന്‍റെ പരിധിയില്‍ വരും.സാധാരണ സര്‍ക്കാര്‍ സേവനങ്ങള്‍ക്ക് ജി.എസ്.ടി. ബാധകമല്ല. വിവരാവകാശ നിയമപ്രകാരമുള്ള മറുപടി സേവനമല്ല, മറിച്ച് അര്‍ഹതപ്പെട്ട അവകാശമാണെന്നിരിക്കെ ഇതിന് എങ്ങനെയാണ് നിയമവിരുദ്ധമായി നികുതി ഈടാക്കാന്‍ നിര്‍ദ്ദേശിച്ചതെന്നു പൊതു അധികാരികള്‍ ഉത്തരവുകളില്‍ വ്യക്തമാക്കിയിട്ടില്ല. വിവരാവകാശ അപേക്ഷകള്‍ക്ക് ജി.എസ്.ടി ഒഴിവാക്കി ജി.എസ്.ടി കൌണ്‍സിലും കേന്ദ്രസര്‍ക്കാരും ഉത്തരവുകള്‍ ഇറക്കിയിട്ടുള്ളതുമാണ്. ഇത് സംബന്ധിച്ച ഗസറ്റ് നോട്ടിഫിക്കേഷന്‍ കൂടുതല്‍ വിവരങ്ങള്‍ക്കായി PDF ലിങ്ക്
ഇതേ തുടന്ന് ബഹു.കേരളാ ഹൈകോടതി അധിക ഫീസ്‌
ഒഴിവാക്കി കേരളാ ഗസറ്റില്‍ നോട്ടിഫിക്കേഷന്‍ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചിട്ടുണ്ട്, ഉത്തരവ് കാണാന്‍ ഈ ലിങ്ക് പ്രയോജനപെടുത്തുക
GO.(P) No486/2017 റവന്യൂ, തിരുവനന്തപുരം
തിയതി 21.11.2014. സര്‍ക്കാര്‍ ഉത്തരവ് (പി) നമ്പര്‍ 437/2016 തിയ്യതി 04.08.2016,
26428/എ1/14/റവന്യൂ തിയ്യതി 23.09.2016 പ്രകാരം വിവരാവകാശ നിയമ പ്രകാരമുള്ള പകര്‍പ്പുകള്‍ക്ക്
സര്‍ക്കാര്‍ പ്രത്യേക ഫീസ്‌ നിശ്ചയിച്ചു എന്ന ചിലരുടെ ധാരണ തീര്‍ത്തും തെറ്റാണ്
കാരണം പ്രസ്തുത ഫീ വിവരാവകാശ ഫീസിന്‍റെയും ചിലവിന്‍റെയും ക്രമീകരണം
സംബന്ധിച്ചുള്ളതല്ല എന്നതിനാല്‍ ഈ ധാരണ നിയമ വിരുദ്ധവുമാണ്, മാത്രമല്ല വിവരാവകാശ നിയമ
പ്രകാരമുള്ള അപേക്ഷകളില്‍ ഫീ ചുമത്തമെന്ന്‍ ഈ ഉത്തരവുകളില്‍ കാണുന്നുമില്ല,
കൂടാതെ വിവരാവകാശ നിയമം 27ആം വകുപ്പ് പ്രകാരമുള്ള സമുചിത സര്‍ക്കാരോ 28ആം വകുപ്പ് പ്രകാരമുള്ള ക്ഷമതയുള്ള അധികാര സ്ഥാനമോ ഔദ്യോഗിക ഗസറ്റില്‍ പ്രസിദ്ധപെടുത്തിയല്ല ടി ചട്ടങ്ങള്‍ കൊണ്ട് വന്നിട്ടുള്ളത് എന്ന് മാത്രമല്ല ടി ഉത്തരവുകള്‍ കേരള സംസ്ഥാന വിവരാവകാശ കമ്മീഷന്‍റെ 882(3) 2012/SIC ഉത്തരവില്‍ വിശദീകരിച്ചിരിക്കുന്ന കാരണങ്ങള്‍ കൊണ്ടും വിവരാവകാശ നിയമ പ്രകാരമുള്ള അപേക്ഷകന് ബാധകമല്ല
ബഹുമാനപ്പെട്ട സംസ്ഥാന വിവരാവകാശ കമ്മീഷന്‍ ഫീസ്‌ സംബന്ധിച്ചുള്ള ഉത്തരവ് (3817/SIC-Gen/2016) ഓവര്‍റൂള്‍ ചെയ്തു പുതിയ ഉത്തരവുകള്‍ (AP No.411(3)/2017SIC-Gen Dt.03-12-2017, AP No.670(4)/2016/SIC Dt.29-03-2018, AP No.2258(1)/2017/SIC Dt.31-08-2018) ഇറക്കിയിട്ടുള്ളതുമാണ്.
വിവരാവകാശ നിയമത്തിന്‍റെ അന്തസത്ത തന്നെ പൗരന് ന്യായമായ തോതില്‍ വിവരം ലഭ്യമാക്കുക എന്നതാണ്. ടി നിയമത്തിന്‍റെ 7 ആം വകുപ്പ് 5 ആം ഉപവകുപ്പില്‍ തന്നെ പറയുന്നത് ഇപ്രകാരമാണ് “വിവരത്തിനുള്ള പ്രാപ്യത അച്ചടി രൂപത്തിലോ ഏതെങ്കിലും ഇലക്ര്ടോണിക് രൂപത്തിലോ നല്കേണ്ടിടത്ത് അപേക്ഷകന് (6) ആം ഉപവകുപ്പിലെ വ്യവസ്ഥകള്‍ക്ക് വിധേയമായി നിര്‍ണ്ണയിക്കപ്പെടാവുന്ന അത്തരത്തിലുള്ള ഫീസ്‌ നല്‍കേണ്ടതാണ്. എന്നാല്‍ 6 – ആം വകുപ്പ് (1) ആം ഉപവകുപ്പിലെയും 7 – ആം വകുപ്പ് (1) ഉം (8) ഉം ഉപവകുപ്പുകളുടെയും കീഴില്‍ നിര്‍ണ്ണയിച്ചിട്ടുള്ള ഫീസ്‌ ന്യായമായിരിക്കെണ്ടതും അങ്ങനെ ഒരു ഫീസും സംസ്ഥാന സര്‍ക്കാരിനാല്‍ തീരുമാനിക്കപ്പെടാവുന്ന ദാരിദ്ര്യരേഖക്ക് താഴെയുള്ള ആളുകളില്‍ ചുമത്താന്‍ പാടില്ലാത്തതുമാകുന്നു
വിവരാവകാശ നിയമത്തിലെ വ്യവസ്ഥകള്‍ നടപ്പിലാക്കുന്നതിന് സമുചിത സര്‍ക്കാരിന് അധികാരം നല്‍കുന്നത് ടി നിയമത്തിലെ 27 ആം വകുപ്പാണ്. ആ വകുപ്പില്‍ പറയുന്നത് തന്നെ ആ അധികാരതിന്‍റെ സാമാന്യതയ്ക്ക് ഭംഗം വരാത്ത വിധത്തില്‍, അങ്ങനെയുള്ള ചട്ടങ്ങളില്‍ വ്യവസ്ഥ ചെയ്യാവുന്നതാണ് എന്നാണ്. അതുകൊണ്ട് തന്നെ ടി അധികാരം ഉപയോഗിച്ച് രൂപപ്പെടുത്തുന്ന ചട്ടങ്ങളിലെ വ്യവസ്ഥകള്‍ ആ ചട്ടങ്ങള്‍ക്ക് ആധാരമായ മൂല നിയമത്തിന്‍റെ വ്യവസ്ഥകള്‍ക്ക് യാതൊരു വിധത്തിലും ഹാനി സംഭവിക്കുവാന്‍ പാടില്ലാത്ത തരത്തിലായിരിക്കണം. SRO 385/2005 പ്രകാരം രൂപീകരിച്ച് 11259/Cdn.5/2006/GAD dt.09-05-2006 എന്ന ഉത്തരവിന്‍ മുഖാന്തിരം പുറപ്പെടുവിച്ച കേരളാ hnh-cm-h-Imi (^o-kn-tâbpw sNe-hn-tâbpw {Iao-I-c-Ww)N«-§Ä 2006 രൂപീകരിച്ചത് തന്നെ വിവരാവകാശ നിയമത്തിന്‍റെ 7 ആം വകുപ്പില്‍ (1) ആം ഉപവകുപ്പ് പ്രകാരം വിവരങ്ങള്‍ നല്‍കുന്നതിനായി ഈടാക്കാവുന്ന ഫീസ്‌ നിര്‍ണ്ണയിക്കാനാണ്. അതുകൊണ്ട് തന്നെ ആ ചട്ടത്തില്‍ വ്യവസ്ഥ ചെയ്യുന്ന ഫീസ്‌ യാതൊരു കാരണവശാലും വിവരാവകാശ നിയമത്തിന്‍റെ 7 ആം വകുപ്പിന്‍റെ (5) ആം ഉപവകുപ്പില്‍ പറയുന്ന ന്യായമായ ഫീസ്‌ മാത്രമേ ഈടാക്കുവാന്‍ പാടുള്ളൂ എന്ന മുഖ്യവ്യവസ്ഥക്ക് വിരുദ്ധമാകുവാന്‍ പാടുള്ളതല്ല. മൂല നിയമത്തിന്‍റെ വ്യവസ്ഥകള്‍ക്ക് വിരുദ്ധമായി രൂപീകരിക്കുന്ന ഒരു ചട്ടവും നിയമപ്രകാരം നിലനില്‍ക്കുന്നതല്ല. ബഹുമാനപ്പെട്ട സുപ്രിംകോടതിയുടെ W.P. (C) 194/ 2012 വിധി ഈ നിലപാടിനെ പിന്‍താങ്ങുന്നു. ആ ഉത്തരവില്‍ ബഹുമാനപ്പെട്ട സുപ്രിംകോടതി വിധിച്ചിരിക്കുന്നത് ഇപ്രകാരമാണ് “ We are of the view that, as a normal Rule, the charge of the application should not be more than Rs.50/- and for per page information should not be more than Rs.5/-. ഈ വിധിയുടെ അടിസ്ഥാനത്തില്‍ ഒരു രേഖയുടെ ഒരു പേജിന്‍റെ പകര്‍പ്പിന് ഒരു കാരണവശാലും 5/- രൂപയില്‍ കൂടുതല്‍ ഈടാക്കുവാന്‍ പാടുള്ളതല്ല. കേരളത്തില്‍ ഇപ്പോഴത്തെ നിലയ്ക്ക് എ 3 സൈസ് ഒരു പേജിനു ഫോട്ടോകോപ്പി നിരക്ക് 3/- രൂപ മാത്രമാണ്. അതില്‍ അധികമായി ഈടാക്കുന്ന ഫീസ്‌ വിവരാവകാശ നിയമത്തിന്‍റെ അടിസ്ഥാനത്തില്‍ യാതൊരു കാരണവശാലും ന്യായീകരിക്കാന്‍ കഴിയുന്നതല്ല.” (lÀPn \¼À AP 282(3)/2018 S.I.C).
കൂടാതെ വിവരാവകാശ നിയമം 27ആം വകുപ്പ് പ്രകാരമുള്ള സമുചിത സര്‍ക്കാരോ 28ആം വകുപ്പ് പ്രകാരമുള്ള ക്ഷമതയുള്ള അധികാര സ്ഥാനമോ ഔദ്യോഗിക ഗസറ്റില്‍ പ്രസിദ്ധപെടുത്തിയല്ല ടി ചട്ടങ്ങള്‍ കൊണ്ട് വന്നിട്ടുള്ളത് എന്ന് മാത്രമല്ല ടി ഉത്തരവുകള്‍ കേരള സംസ്ഥാന വിവരാവകാശ കമ്മീഷന്‍റെ 882(3) 2012/SIC ഉത്തരവില്‍ വിശദീകരിച്ചിരിക്കുന്ന കാരണങ്ങള്‍ കൊണ്ടും വിവരാവകാശ നിയമ പ്രകാരമുള്ള അപേക്ഷകന് ബാധകമല്ല
ബഹുമാനപ്പെട്ട സംസ്ഥാന വിവരാവകാശ കമ്മീഷന്‍ ഫീസ്‌ സംബന്ധിച്ചുള്ള ഉത്തരവ് (3817/SIC-Gen/2016) ഓവര്‍റൂള്‍ ചെയ്തു പുതിയ ഉത്തരവുകള്‍ (AP No.411(3)/2017SIC-Gen Dt.03-12-2017, AP No.670(4)/2016/SIC Dt.29-03-2018, AP No.2258(1)/2017/SIC Dt.31-08-2018) ഇറക്കിയിട്ടുള്ളതുമാണ്.
വിവരാവകാശ നിയമത്തിന്‍റെ അന്തസത്ത തന്നെ പൗരന് ന്യായമായ തോതില്‍ വിവരം ലഭ്യമാക്കുക എന്നതാണ്. ടി നിയമത്തിന്‍റെ 7 ആം വകുപ്പ് 5 ആം ഉപവകുപ്പില്‍ തന്നെ പറയുന്നത് ഇപ്രകാരമാണ് “വിവരത്തിനുള്ള പ്രാപ്യത അച്ചടി രൂപത്തിലോ ഏതെങ്കിലും ഇലക്ര്ടോണിക് രൂപത്തിലോ നല്കേണ്ടിടത്ത് അപേക്ഷകന് (6) ആം ഉപവകുപ്പിലെ വ്യവസ്ഥകള്‍ക്ക് വിധേയമായി നിര്‍ണ്ണയിക്കപ്പെടാവുന്ന അത്തരത്തിലുള്ള ഫീസ്‌ നല്‍കേണ്ടതാണ്. എന്നാല്‍ 6 – ആം വകുപ്പ് (1) ആം ഉപവകുപ്പിലെയും 7 – ആം വകുപ്പ് (1) ഉം (8) ഉം ഉപവകുപ്പുകളുടെയും കീഴില്‍ നിര്‍ണ്ണയിച്ചിട്ടുള്ള ഫീസ്‌ ന്യായമായിരിക്കെണ്ടതും അങ്ങനെ ഒരു ഫീസും സംസ്ഥാന സര്‍ക്കാരിനാല്‍ തീരുമാനിക്കപ്പെടാവുന്ന ദാരിദ്ര്യരേഖക്ക് താഴെയുള്ള ആളുകളില്‍ ചുമത്താന്‍ പാടില്ലാത്തതുമാകുന്നു
വിവരാവകാശ നിയമത്തിലെ വ്യവസ്ഥകള്‍ നടപ്പിലാക്കുന്നതിന് സമുചിത സര്‍ക്കാരിന് അധികാരം നല്‍കുന്നത് ടി നിയമത്തിലെ 27 ആം വകുപ്പാണ്. ആ വകുപ്പില്‍ പറയുന്നത് തന്നെ ആ അധികാരതിന്‍റെ സാമാന്യതയ്ക്ക് ഭംഗം വരാത്ത വിധത്തില്‍, അങ്ങനെയുള്ള ചട്ടങ്ങളില്‍ വ്യവസ്ഥ ചെയ്യാവുന്നതാണ് എന്നാണ്. അതുകൊണ്ട് തന്നെ ടി അധികാരം ഉപയോഗിച്ച് രൂപപ്പെടുത്തുന്ന ചട്ടങ്ങളിലെ വ്യവസ്ഥകള്‍ ആ ചട്ടങ്ങള്‍ക്ക് ആധാരമായ മൂല നിയമത്തിന്‍റെ വ്യവസ്ഥകള്‍ക്ക് യാതൊരു വിധത്തിലും ഹാനി സംഭവിക്കുവാന്‍ പാടില്ലാത്ത തരത്തിലായിരിക്കണം. SRO 385/2005 പ്രകാരം രൂപീകരിച്ച് 11259/Cdn.5/2006/GAD dt.09-05-2006 എന്ന ഉത്തരവിന്‍ മുഖാന്തിരം പുറപ്പെടുവിച്ച കേരളാ hnh-cm-h-Imi (^o-kn-tâbpw sNe-hn-tâbpw {Iao-I-c-Ww)N«-§Ä 2006 രൂപീകരിച്ചത് തന്നെ വിവരാവകാശ നിയമത്തിന്‍റെ 7 ആം വകുപ്പില്‍ (1) ആം ഉപവകുപ്പ് പ്രകാരം വിവരങ്ങള്‍ നല്‍കുന്നതിനായി ഈടാക്കാവുന്ന ഫീസ്‌ നിര്‍ണ്ണയിക്കാനാണ്. അതുകൊണ്ട് തന്നെ ആ ചട്ടത്തില്‍ വ്യവസ്ഥ ചെയ്യുന്ന ഫീസ്‌ യാതൊരു കാരണവശാലും വിവരാവകാശ നിയമത്തിന്‍റെ 7 ആം വകുപ്പിന്‍റെ (5) ആം ഉപവകുപ്പില്‍ പറയുന്ന ന്യായമായ ഫീസ്‌ മാത്രമേ ഈടാക്കുവാന്‍ പാടുള്ളൂ എന്ന മുഖ്യവ്യവസ്ഥക്ക് വിരുദ്ധമാകുവാന്‍ പാടുള്ളതല്ല. മൂല നിയമത്തിന്‍റെ വ്യവസ്ഥകള്‍ക്ക് വിരുദ്ധമായി രൂപീകരിക്കുന്ന ഒരു ചട്ടവും നിയമപ്രകാരം നിലനില്‍ക്കുന്നതല്ല. ബഹുമാനപ്പെട്ട സുപ്രിംകോടതിയുടെ W.P. (C) 194/ 2012 വിധി ഈ നിലപാടിനെ പിന്‍താങ്ങുന്നു. ആ ഉത്തരവില്‍ ബഹുമാനപ്പെട്ട സുപ്രിംകോടതി വിധിച്ചിരിക്കുന്നത് ഇപ്രകാരമാണ് “ We are of the view that, as a normal Rule, the charge of the application should not be more than Rs.50/- and for per page information should not be more than Rs.5/-. ഈ വിധിയുടെ അടിസ്ഥാനത്തില്‍ ഒരു രേഖയുടെ ഒരു പേജിന്‍റെ പകര്‍പ്പിന് ഒരു കാരണവശാലും 5/- രൂപയില്‍ കൂടുതല്‍ ഈടാക്കുവാന്‍ പാടുള്ളതല്ല. കേരളത്തില്‍ ഇപ്പോഴത്തെ നിലയ്ക്ക് എ 3 സൈസ് ഒരു പേജിനു ഫോട്ടോകോപ്പി നിരക്ക് 3/- രൂപ മാത്രമാണ്. അതില്‍ അധികമായി ഈടാക്കുന്ന ഫീസ്‌ വിവരാവകാശ നിയമത്തിന്‍റെ അടിസ്ഥാനത്തില്‍ യാതൊരു കാരണവശാലും ന്യായീകരിക്കാന്‍ കഴിയുന്നതല്ല.” (lÀPn \¼À AP 282(3)/2018 S.I.C).
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ